بعد از اتمام تیتراژ کارتون که مزین به این جملات بود، چشممان به جمال روباتی روشن می شد به نام «میکروبی» که در یک سفینه خانوادگی زندگی می کرد. بچه های خانواده هر وقت دلشان برای فضا تنگ می شد با اجازه مادرشان، همراه با میکروبی سوار سفینه شده ، از جو زمین خارج و بعد چند دور دور جانانه در فضا ودیدار با موجودات فضایی و... به خانه برمی گشتند.
میکروبی شخصیت مهربانی داشت و بسیار هم حرف شنو بود. او را برای نگهداری از «پ پ» بچه کوچک خانواده برنامه ریزی کرده بودند، البته برنامه ریزی قبلی اش تعمیر سفینه بود؛ به جهت این که میکروبی با ویژگی ها و امکانات کامپیوتری طراحی شده بود خیلی کارها از دستش بر می آمد و در دوره خودش این موضوع، کارتون را برایمان خیال انگیز کرده بود.
خلاصه که در مجموع کارتون هیجان انگیزی بود و بیشتر جنبه علمی و آموزشی داشت. صدای این آدم آهنی همه کاره را با صداپیشگی شیرین و روباتیک وار «پرویز نارنجی ها» می شنیدیم.
کارتون بسیار خاطره انگیز میکروبی، (به انگلیسی:MIKROBI SOPOZAT) محصول دهه 80 مجارستان بود.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
دکتر فواد ایزدی درگفت و گو با «جام جم»:
حسین حبیبی در گفتوگو با «جامجم» از سرچشمههای نگارگری گفت